Τα λεκτικά παιχνίδια διεγείρουν τη φαντασία των παιδιών. Καλλιεργείται η γλώσσα, δημιουργείται πνευματική ετοιμότητα και βελτιώνεται η κριτική σκέψη. Δίνοντας στα παιδιά δυο ή τρεις ασύνδετες μεταξύ τους λέξεις, όπως "αέρας", "δέντρο", "ιππότης"  τα καλούμε να φτιάξουν μια ιστορία. Πρόκειται για μια τεχνική που τα παιδιά καταφέρνουν να κάνουν πράξη, διασκεδάζοντας αρκετά. Με τη διαδικασία αυτή βοηθούμε τα παιδιά να γνωρίσουν την πραγματικότητα ενεργώντας τα ίδια και εμπλουτίζοντας τις υπάρχουσες γνώσεις και εμπειρίες τους. Οι ιστορίες που δημιουργούνται δίνουν την ευκαιρία τοποθέτησης γεγονότων τόσο στο άμεσο παρόν όσο και στο παρελθόν και στο μέλλον, ενώ μέλημα του εκπαιδευτικού είναι η συνοχή και η ολοκλήρωσή τους (Τζουρίαδου, 1995). Κατά έναν άλλο τρόπο, τα παιδιά μπορούν να δημιουργήσουν μια ιστορία με όσα αντικείμενα απαρτίζουν το χώρο. Επιλέγουν τις λέξεις-αντικείμενα που επιθυμούν και σχεδιάζουν την αφήγηση τους. Μια ακόμη περίπτωση λεκτικών παιχνιδιών είναι η δημιουργία σύνθετων λέξεων. Οι σύνθετες λέξεις εξάπτουν τη φαντασία των παιδιών γιατί με τον τρόπο αυτό ανακαλύπτουν τη γλώσσα, ενώ τους προκαλεί κατάπληξη ο τρόπος λειτουργίας  του κατά τα άλλα τόσο συνηθισμένου προφορικού λόγου. Προτείνουμε τη σύνθεση λέξεων με γνωστά συνθετικά αποτελέσματα αλλά και άλλα που μπορούν να είναι προσωπικές δημιουργίες (πχ. σύνθεση λέξεων με πρώτο συνθετικό τη λέξη λουλούδι, όπως λουλουδόσπιτο, λουλουδοβροχή κ.λπ.).

Πηγή: Από το θεωρητικό αφιέρωμα: "Δημιουργικότητα και εκπαίδευση" του περιοδικού Σύγχρονο Νηπιαγωγείο (τεύχ. 105ο).