Αγαπητά παιδιά, θεατές μας μέσα στο Θέατρο, αγαπητοί γονείς, θεατές  μας από μακριά…

Αυτά ήταν τα μαγικά λόγια που σηματοδοτούσαν την έναρξη της παράστασής μας και τη λήξη μιας ιδιαίτερης χρονιάς. Ήταν όμως, και τα λόγια που άκουγαν οι μαθητές με αγωνία και έντονη επιθυμία, γιατί ήθελαν πολύ να παρουσιάσουν στους γονείς τους ένα μέρος της μεγάλης προσπάθειάς τους. Αναζητούσαν το χειροκρότημα και το ρίξιμο της αυλαίας μιας κοπιαστικής αλλά πολύ διδακτικής περιόδου της ζωής τους.

…Έτσι με μεγάλη χαρά και με ακόμα μεγαλύτερη ωριμότητα οι μαθητές /τριες παρουσίασαν την μουσικο-θεατρική παράσταση «Ο εαυτός μου», με θέμα τον υπέροχο εαυτό τους, αλλά και όσα «δύσκολα» θέλησε η ζωή να τους ζητήσει στην πρώτη τους χρονιά στο Δημοτικό.

Τα κείμενα ήταν των ίδιων των παιδιών, που με ασύντακτα και απαίδευτα λόγια, με απλές κινήσεις του σώματος είπαν σπουδαία πράγματα καρδιάς και ψυχής.

Αρχίζουμε με τη γνώση του εαυτού μας για να κατανοήσουμε τον Άλλον, να κατανοήσουμε τον κόσμο όλον!

Αυτό που μένει ως μάθημα; Είναι ότι τίποτα δεν αναχαιτίζει τη χαρά, την όρεξη και τα όνειρα! Τουλάχιστον για τα παιδιά!