Transit
“Marseilles, 1940. Old rebels and nationalists from the Spanish Civil War, deserters, Jews, writers, artists and Germans opposed to Nazism – some them refugees in France from as far back as 1933, such as Anna Seghers, all those who are hunted by the Wehrmacht, stand with their backs facing the Mediterranean, anxiously awaiting a supposed embarkation on a ship to freedom. And, even if Marseille is still in a free zone, no one among the fugitives has the slightest doubt about the impending, absolute occupation of France. Here, the voice and gaze of the anonymous narrator serve as a guide."
Seghers, Anna. Τransit. Αthens: Agra Publications, 2006. [Μ SEG]
“Marseilles, 1940. Old rebels and nationalists from the Spanish CivilWar, deserters, Jews, writers, artists and Germans opposed to Nazism – some themrefugees in France from as far back as 1933, such as Anna Seghers, all those whoare hunted by the Wehrmacht, stand with their backs facing the Mediterranean, anxiouslyawaiting a supposed embarkation on a ship to freedom. And, evenif Marseille is still in a free zone, no one among the fugitives has the slightestdoubt about the impending, absolute occupation of France.
Here, the voice and gaze of the anonymous narrator serve as a guide. Together with him, we entire inside the cafesof the Old Port. In the city street, themistral wind scatters papers and old newspapers, just as it does with those menand women who hope to put the ocean between barbarity and themselves. The overcrowded, camouflaged hotels serve astemporary hiding places where people live and die. The romances that are born there aretemporary and undermined from the outset by the non-stop departures and by theanonymity of the coerced, perhaps permanent, abandonment of Europe. Two men are in love with the same women, asshe seeks clues to the whereabouts of a third, who in the meanwhile hascommitted suicide…”
-from the book’sback cover
Readmore in Greek…
«ΤοΤράνζιτο είναι από τα βιβλία που επεμβαίνουν στη ζωή μου, που η ζωή μουσυνεχίζει να τα γράφει, έτσι ώστε κάθε δύο ή τρία χρόνια να πρέπει να ταξαναδιαβάζω για να δω τι έχει συμβεί στο μεταξύ σε μένα και σ' εκείνα. [...]Η επιμονή με την οποία δούλεψε η Άννα Ζέγκερς το "Τράνζιτο" -στορυθμό των γεγονότων, η ίδια σε τράνζιτο, η ίδια περιμένοντας στους προθαλάμουςτων διαφόρων προξενείων της Μασσαλίας, περιμένοντας στα καφέ, ριψοκινδυνεύονταςακόμα μια φορά να πέσει στα χέρια των Γερμανών ή να την παραδώσουν σε αυτούς,με την πιο μεγάλη ψυχολογική πίεση-, αυτή η επιμονή είναι επίσης μια απόδειξηγια τη δύναμη που μπορεί να δώσει μια τέτοια πειθαρχία, μια τέτοια δουλειά».
- από την Εισαγωγή της Christa Wolf
«Αντούτο το μυθιστόρημα της Άννα Ζέγκερς αποδείχτηκε το ωραιότερό της, αυτόοφείλεται στην τρομακτική μοναδικότητα της ιστορικοπολιτιστικής κατάστασης πουεπιλέχθηκε ως πρότυπο: η Μασσαλία το 1940. Το γεγονός που στη γλώσσα μαςονομάζεται ακόμη τόσο χαριτωμένα -σαν να ήταν μια επιχείρηση προσκόπων-"εκστρατεία στη Γαλλία", ανάγκασε έναν ολόκληρο λαό μεταναστών ναφύγει κυνηγημένος από το Παρίσι, απ' όλα τα μέρη της Γαλλίας, από στρατόπεδα,ξενοδοχεία, πανσιόν. Όλοι πάσχιζαν να φτάσουν στον μοναδικό προορισμό που τουςαπέμενε: τη Μασσαλία...».
- Heinrich Boll
Βιογραφικό σημείωμα της Anna Seghers
«ΗΆννα Ζέγκερς γεννήθηκε το 1900 στο Μάιντς της Γερμανίας με το όνομα ΝέττυΡάιλινγκ. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο ιστορία της τέχνης, φιλολογία και ιστορία.Το 1924 έλαβε το διδακτορικό φιλοσοφίας από το πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης.Την ίδια χρονιά δημοσιεύει το πρώτο της διήγημα. Το 1925 παντρεύεται τον Ούγγροφιλόσοφο και οικονομολόγο Λάζλο Ραντβάνυ. Το 1928 της απονέμεται το βραβείοΚλάιστ για το μυθιστόρημά της "Η επανάσταση των ψαράδων της ΣάνταΜπάρμπαρα". Μετά τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, το 1933 μεταναστεύειοικογενειακώς στη Γαλλία. Το 1941 καταφέρνουν όλοι να φύγουν με ένα φορτηγόπλοίο για τη Μαρτινίκα. Άλλοι συνεπιβάτες: ο Claude Levi-Strauss, ο Victor Serge και ο Andre Breton. Αργότερα τον ίδιο χρόνο μπαρκάρουν για τηΝέα Υόρκη, όπου δεν γίνονται δεκτοί απ’ το FBI και καταλήγουν στο Μεξικό, όπου και εγκαθίσανται. Το1943 γράφει το Τράνζιτο, που αναφέρεται στην αναμονή των φυγάδων αντιπάλων του ναζισμού στηΜασσαλία για μια βίζα. Το 1947 επιστρέφει στη Γερμανία, στο Ανατολικό Βερολίνο.Το 1951 τιμάται με το βραβείο Μπύχνερ. Το 1949 γίνεται μέλος του ΠαγκοσμίουΣυμβουλίου Ειρήνης. Το 1952 εκλέγεται πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων τηςΑνατολικής Γερμανίας μέχρι το 1978, οπότε γίνεται επίτιμη πρόεδρος. Πεθαίνει το 1982».
- από το αυτίτου βιβλίου
Άλλα βιβλία της Anna Seghers διαθέσιμα στη βιβλιοθήκη:
Seghers, Anna. Το τέλος. Αθήνα: Άγρα, 2003. (M SEG)
Seghers, Anna. Ο έβδομος σταυρός: ένα μυθιστόρημα από τη χιτλερικήΓερμανία. Αθήνα: Κέδρος, 2008.(M SEG)
Seghers, Anna. Ο έβδομος σταυρός. Αθήνα: Σ. ι. Ζαχαρόπουλος,1981. (M SEG)
Περαιτέρω εργογραφία
Seghers, Anna. Η συνάντηση. Αθήνα: Άγρα, 2005.
Seghers, Anna. Εκείνο ακριβώς το μπλε. Αθήνα: Άγρα, 2002.
Seghers, Anna. Η εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν. Αθήνα:Άγρα, 2000.
Seghers, Anna. Η εκδρομή των νεκρών κοριτσιών. Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή, 1990.
Seghers, Anna. Ιστορίες του χτες και του σήμερα. Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή, 1988.
Ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες
http://jwa.org/encyclopedia/article/seghers-anna(Jewish Women’s Archive)
http://www.pennilesspress.co.uk/prose/anna_seghers.htm(The Penniless Press On-line)
http://www.wsj.com/articles/SB10001424127887324507404578593682497351200(Review of the book “Transit” in The Wall Street Journal)